پروفسور لطف علی عسگر زاده و مهاجرت از ایران

حتما در پست قبلی خوانده اید یا در جایی  شنیده‌اید؛ پروفسور لطفعلی‌عسکرزاده  که در خارج به نام زاده  مشهور دانشمند ایرانی برنده مدال بنجامین فرانکلین شده است. پروفسور زاده که از او با عنوان پدر منطق فازی(Fuzzy logic) یا موسس این رشته از علوم نامیده می شود .او  اولین کسی بود که منطق ارسطویی رابه چالش کشید و توانست منطق جدید را اریه کند که فقط صفر و یک نباشد. او در راه معرفی این علم سختی های زیادی دید تا جایی که در ابتدا آمریکایی ها  به این منطق با دیده تمسخر می نگریستند اما او انسان سخت کوش و با پشتکاری بود که توانست این علم را به گونه ای به جامعه بشری معرفی کند که امروزه در کلیه امور صنعتی، پزشکی ؛ کشاورزی ؛ اجتماعی ؛ مذهبی و دینی بکار گرفته می شود و پاسخ گوی بسیاری از این مسایل است. مقالات  و کتب متعددی در باره علم فازی و شخصیت پروفسور زاده نگاشته شده است . اینجانب هم تز دوره دکتری و دو مقاله را نیز در مورد کاربردهای فازی چاپ نموده ام .

اخیرا به مناسبت دریافت این مدال  ویدیوی از ایشان دیدم که دلیل مهاجرت از ایران را بیان می کند:

My aspirations were not to become rich and powerful but to be driven by a quest for contributing to society, the improvement of society.

I could have stayed in Iran, had a very good life, but it would be the life of well-to- do person with nothing serious to do.

ترجمه آنهم بسیار ساده است :  آرزو من این نبود که ثروتمند و قدرتمند شوم بلکه دوست داشتم  سهمی  در پیشرفت جامعه بشری داشته باشم. من می توانستم زندگی خیلی خوبی در ایران داشته باشم  اما  اون زندگی شخصی بود بودن اینکه در ایران کاری جدی  انجام بدهم .

مشکل اکثر دانشمندان ایران این همین است در ایران کاری جدی وجود ندارد.