ONE MILLION DIGITS OF PI

http://www.piday.org/million

شعر ریاضی

 تابع عشق تو را دامنه‌اش پیدا نیست                         

                    یک‌به‌یک هست ولی بهر دلم پوشا نیست

 می‌هراسم که چو معکوس نمایم آنرا                           

                  آشکارا شود آن رابطه که پیدا نیست

راستی گر به تو بسیار شوم من نزدیک                        

                    عشق پاکت به کجا میل نماید جا نیست

گر تو خواهی که در آغوش تو من جا گیرم                     

       تابع ، فرد خودت زوج نما ، پروا نیست

منحنی دلت از رأس شکسته است چه باک                     

                   که مماس دل من هست ولی آنجا نیست

  رفع ابهام نمودم ز خم لبهایت                                             

                       پس سخن ساده بگو وقت غم و حاشا نیست

  هر چه من روی نمودار رخت گردیدم                                     

         باز یک نقطه‌ی بحرانی آن پیدا نیست

 من بیچاره اسیر خم گیسوی توام                                        

                این چنین تابع بی چون و چرا هر جا نیست

چون سعادت سر و کارش به توابع افتاد                                 

         بیکران تر ز نگاهش به همه دنیا نیست

کاش های ریاضی دان

کاش مختصات کردارمان روی ربع اول همان طور می ماند و  به سمت ربع های دیگر نمی رفتیم.

کاش تابع اعمال خوبمان اکیدا صعودی باشد تا به مقصد برسیم.

کاش تابع گناهانمان نزولی باشد تا در یک جا یی بالا خره پایان پذیرد.

کاش لااقل تابع گناهانمان اینقدر پیو سته نباشد و حد اشتباهاتمان به بینهایت میل نکند.

کاش از سخنهای بیهوده و اعمال مکروهه که فراوان هم هستند جذر و کعب می گرفتیم.

کاش دنیا با تمام دلخوشی هایش در نظرمان نقطه ای توخالی باشد و  بس.

کاش انتگرال های بی حرمتی هایمان در محضر دوست توبه باشد.

کاش بتوانیم اعمال نیک و بسیار اندکمان را به توان های بزرگی برسانیم تا به حساب آیند.

کاش آهنگ رو به افزایش حجم روزمرگی ها به ما فرصت فکر کردن به خود را بدهد.

کاش راه راست را انتخاب کنیم که اگر نکنیم یا به هدف نمی رسیم و یا دیرتر می رسیم.

کاش لگاریتم کلیه ی اعمالمان در مبنای رضای خدا قرار گیرد تا مقبول درگاهش واقع شود.

کاش لحظه های خوب مناجات را می شد یک جا جمع کرد تا از دستشان ندهیم و فراموششان نکنیم.

کاش...