همانطور که احتمالا مطلع هستید سال جهانی آمار (سال 2013 میلادی) سال بزرگداشت علم آمار در سراسر جهان جهت تقدیر از سهم علوم آماری در توسعه جوامع است. در این سال از کلیه دولت ها، سازمان ها و ارگان ها در سرتاسر دنیا خواسته شده است فعالیت هایی ترتیب دهند تا اهمیت علم آمار و کاربردهای آن در گستره های علمی، کسب و کار، حکومت، رسانه ها ، سیاستگذاری و جامعه به نمایش در آید.
اهداف تعریف شده در این سال عبارتند از:
افزایش آگاهی جامعه در رابطه با قدرت و میزان نفوذ آمار در جنبه های مختلف اجتماعی آموزش و توسعه فکری جامعه مخصوصا جوانان در زمینه سواد آماری با نگاه حرفه ای ارتقا خلاقیت و توسعه در علوم آمار و احتمالات.
وب سایت رسمی سال بینالمللی آمار (آمار ۲۰۱۳) با همکاری تمامی مراکز آماری دنیا افتتاح گردیده است و سازمانها و نهادهای رسمی و معتبر می توانند با مراجعه به آدرس http://www.statistics2013.org نام خود را در بین سازمانهای حمایت کننده در سرتاسر دنیا ثبت نموده و شرح فعالیت های خود را در انتهای این سال جهت به انجام رساندن وظیفه اجتماعی به بهترین نحو ممکن، برای اطلاع جامعه جهانی گزارش نمایند.
البته جای بحث زیاد داره ولی جالبه دوستان نظر بدن و در مورد نوشتار فارسی اعداد اگه چیزی هست بگن
چهرهٔ ماندگار و استاد ریاضیات، بامداد امروز ٢٢ اردیبهشتماه در سن 86 سالگی در تهران گذشت.
به گزارش ایلنا، پرویز شهریاری چهره ماندگار زرتشتی، استاد ریاضیات و سردبیر مجلههای وهومن، دانشو مردم و چیستا پس از ٨٦ سال زندگی پربار علمی و فرهنگی، بامداد امروز، ٢٢ اردیبهشتماه در بیمارستان جم در تهران گذشت.
وی که پیش از این نیز، چند بار دچار حملهٔ قلبی و مغزی شدهبود، ساعت ۵ بامداد امروز، بر اثر سکتهٔ فلبی چشم از جهان فروبست.
پیکر این استاد ریاضیات، امروز، حدود ساعت ١۶ در آرامگاه زرتشتیان تهران در قصر فیروزه به خاک سپرده میشود.
به همین مناسبت اتوبوسهایی از روبروی آدریان تهران در خیابان جمهوری، خیابان میرزاکوچکخان، آماده شدهاند که از ساعت ١۶، شرکتکنندگان در آیین خاکسپاری را به آرامگاه زرتشتیان تهران در قصرفیروزه خواهند برد.
پرویز شهریاری، ریاضیدان و چهرهٔ ماندگار زرتشتی، در سال ۱۳۰۵ خورشیدی در کرمانزاده شد و نخستین کلاس کنکور ایران را به نام «گروه فرهنگی خوارزمی» در ایران پایهگذاری کرد.
وی چندین سال سردبیر مجلهٔ سخن علمی نیز بود، نشریهای که تا فروردینماه ١٣۴٩ منتشر شد.
شهریاری همچنین دبیرستانهای خوارزمی، مرجان و مدرسه عالی اراک را نیز بنیانگذاشت تا بتواند راهگشای دانشاندوزی فرزندان ایرانزمین باشد.
این استاد ، با نگارش کتابهای ریاضی در درازای سالهای ١٣٣۵ تا ١٣۵٢ خورشیدی برای دانشآموزان و دانشجویان ایرانی، نقش مهمی در آموزش ریاضیات در ایران ایفا کرد.
وی که دکترای افتخاری ریاضیات را در سال ١٣٨١ خورشیدی از دانشگاه کرمان گرفته، تاکنون صدها کتاب نوشته و برگردان کرده است وی با سردبیری مجلههای وهومن و چیستا، سهم بسزایی در گسترش فرهنگ و دانش در سطح هازمان ایرانی داشته است.
پرویز شهریاری، چندین سال در دبیرستان فیروزبهرام، به دانشآموزان ایرانی، علم ریاضیات را میآموخت.
http://www.sabteahval.ir/Default.aspx?tabid=6835
http://www.worldometers.info/fa
زندگی مجذور آینه است
زندگی گل به توان ابدیت
زندگی ضرب زمین در ضربان دل ما
زندگی هندسه ساده و یکسان نفس هاست...
هنگامی که عددها را خوب یادگرفتید، در واقع شما دیگر عددها را نمیخوانید، همانگونه که موقع خواندن یک کتاب کاری بیشتر از خواندن کلمهها انجام میدهید. شما معانی را میخوانید. (ویلیام دوبوآ)
هنگامی که شما ریاضی را به عنوان یک دانشآموز یا دانشجوی کارشناسی میآموزید، معمولا نمره و معدل اهمیت زیادی برای شما دارند، همچنین امتحاناتی که در آنها بیشتر بر بهخاطر سپردن روشها و تکنیکهای حل مساله تکیه میشود تا به فهم مفاهیم یا فهم بصری و شهودی.
برای این مساله دلیلهای زیادی میتوان برشمرد، از جمله: حجم زیادی از نظریهها و تکنیکها باید آموخته شود تا یک نفر واقعا بتواند موضوعات مختلف ریاضی را مطالعه کند (همانطور که برای نواختن یک ساز، تمرین زیادی لازم است). مهم نیست چهقدر استعداد ریاضی یا شهود بالا دارید، اگر شما نتوانید مثلا یک انتگرال چندگانه را محاسبه کنید، یا معادلههای ماتریسی را حساب کنید، یا تعریفهای مجرد را بفهمید، یا اینکه بتوانید بهطور صحیح از استقرا برای اثبات یک مساله استفاده کنید، بعید است که در آینده بتوانید در تحصیل ریاضی در مقطعهای بالاتر موفق باشند.
با این حال، هنگامی که شما پا به مقطع تحصیلات تکمیلی میگذارید با سطح بالاتری از آموزش ریاضی مواجه خواهید شد (و مهمتر این که، انجام میدهید) که به استعداد و شهود بیشتر و از بر کردن و مطالعهی کمتری و یا تکرار مسالههای تمرین شده نیاز دارد. این مساله فرد را وادار میکند که بعضی از عادتهای تحصیلی دوران دبیرستان خود را ترک کند (یا حداقل ارتقا بخشد). همچنین فرد برای پیشرفت در تحصیلاتش بیش از پیش به مطالعهی شخصی و خود-محور نیاز دارد تا محکهای مصنوعی مانند امتحان و آزمون.
بهعلاوه، ازآنجاییکه در مقطع کارشناسی و پایینتر فرد معمولا نظریهها و مفاهیم خیلی شسته-رفته و پیشرفته را که سالها و بلکه قرنها روی آنها کار شده است را میآموزد، در مقطعهای بالاتر و تحصیلات تکمیلی شاهد آخرین پیشرفتها در «زندگی» خواهد بود که ممکن است به نسبت دورههای قبلتر بسیار متفاوت (و سرگرمکنند) باشد. (با این حال شما نمیتوانید از دورههای کارشناسی و ابتداییتر صرفنظر کنید، زیرا پیش از تلاش برای پرواز کردن باید راه رفتن را آموخت.)
منبع:
برگرفته از سایت رشد